Coronavirus legt kwetsbaarheid Amerikaanse internet bloot

Nu veel schoolgaande kinderen in de Verenigde Staten vanuit huis online hun lessen volgen wordt pijnlijk duidelijk dat in veel gebieden toegang tot het internet niet vanzelfsprekend is. Zo schrijft The Verge dat met name in afgelegen gebieden waar veel mensen met lage inkomens wonen kinderen problemen hebben om online hun lessen te volgen. Van alle huishoudens met een jaarlijks inkomen onder de 30.000 dollar heeft net iets meer dan de helft toegang tot breedband internet.

Buiten de stedelijke gebieden is de armoede in de Verenigde Staten groter, met name in het zuiden van het land. Werkloosheid als gevolg van het coronavirus slaat vooral toe bij huishoudens die uit minderheden met een laag inkomen bestaan. In de Verenigde Staten betalen mensen gemiddeld 60 dollar per maand voor internet, en waar geen aansluiting is moet dat via een satelliet - dat kost gemiddeld 100 dollar per maand. Veel gezinnen kunnen dat niet betalen.

Tweederde heeft toegang

En zelfs als een huishouden het kan betalen is snel internet lang niet altijd beschikbaar. De Amerikaanse standaard voor een breedbandverbinding is een downloadsnelheid van 25 megabits per seconde en een uploadsnelheid van 3 seconden - de minimale snelheid die je nodig hebt om op één apparaat een 4K-film op Netflix te bekijken. In bepaalde afgelegen gebieden is die verbinding er simpelweg niet.

In totaal heeft slechts tweederde van Amerikanen in afgelegen gebieden toegang tot breedband internet, waar driekwart van de Amerikanen in stedelijke gebieden dat heeft en bijna 80 procent van de mensen in de suburbs. Bovendien zijn deze cijfers onbetrouwbaar omdat postcodes vaak als ‘toegankelijk’ worden bestempeld als slechts één huishouden toegang tot breedband heeft.

150 miljard nodig

Het hele land van een kabelverbinding voorzien zoals dat in Nederland kan is geen aantrekkelijke optie, of zelfs onhaalbaar als er in een heel groot gebied maar een paar betalende afnemers wonen. Het landschap met bergen, rivieren, meren en bossen zorgt bemoeilijkt een verbinding via draadloze signalen en maakt het in de eerste plaats al moeilijk om de infrastructuur aan te leggen. Ook worden deze afgelegen regio’s vaak geplaagd door noodweer en stroomuitval, waarbij de dunst bevolkte gebieden als laatste weer worden aangesloten.

Volgens een schatting van Deloitte uit 2017 zou het 130 tot 150 miljard dollar kosten om in alle afgelegen gebieden breedband internet aan te kunnen leggen. Eerder dit jaar stelden de Democraten een investering van 1 miljard dollar voor, maar die werd afgewezen.

Er zijn lokale initiatieven zoals Northwest ConneCT die proberen kleinschalige initiatieven op te zetten om gemeenten zelf een internetverbinding op te laten zetten, maar die worden door de lobby van grote internetbedrijven gedwarsboomd met rechtszaken en andere manieren om het proces te vertragen of zelfs te stoppen.